پرینتر سه بعدی و مالکیت فکری: آیا قوانین برای هدف مناسب هستند؟

پرینتر سه بعدی، مانند هر صنعت دیگری، مملو از ملاحظات حقوق مالکیت معنوی در همه سطوح است. از علاقه مندان به پرینتر سه بعدی که باید هنگام آپلود و به اشتراک گذاری طرح های فایل به حق چاپ احترام بگذارند تا شرکت های چند ملیتی که از اکتشافات علمی خود با پتنت ها و طرح های بازاریابی با علائم تجاری محافظت می کنند. احزاب به طور یکسان تحت تأثیر این قوانین قرار نمی‌گیرند: آنهایی که سهم بالاتری (پولی یا غیر آن) در مالکیت معنوی دارند، در صورت رعایت نکردن مقررات با عواقب بزرگ تری مواجه می‌شوند. بسیاری از افراد و سازمان‌ها قوانین را گاهی اوقات بیش از حد به نفع شرکت‌های بزرگ به ضرر شرکت های کوچکتر و افراد می دانند و به دنبال اصلاحاتی برای عادلانه تر کردن صنعت هستند. در اینجا به دیدگاه های مختلف این دغدغه و افراد و نهادهای درگیر در همه طرف‌های بحث خواهیم پرداخت.

برای مطالعه مالکیت معنوی و ارتباط آن با پرینتر سه بعدی ابتدا باید اصطلاحات را تعریف کنیم. سازمان تجارت جهانی مالکیت فکری را اینگونه تعریف می کند: «حقوقی که به افراد نسبت به خلقت ذهنی آنها داده می شود». در این دو دسته قرار می‌گیرد: کپی رایت، که حقوق مالکیت را برای آثار اصلی (توسط افراد یا شرکت‌ها، جایی که شخص آن را به عنوان بخشی از شغل خود ایجاد کرده است) و مالکیت معنوی صنعتی، که شامل علائم تجاری، ثبت اختراع، و اسرار تجاری است، ارائه می کند. بیایید نگاهی دقیق تر به هر یک بیاندازیم تا معنای آن را بفهمیم.

مروری بر شرایط کلیدی

کپی رایت چیست؟

ما می توانیم قانون کپی رایت را تا قرن شانزدهم بریتانیا دنبال کنیم. تلاش برای استاندارد سازی با کنوانسیون برن انجام شد که در سال 1887 تصویب شد، که در آن 10 کشور امضا کننده با حمایت خودکار از آثار خلق شده به مدت 50 سال پس از مرگ نویسنده موافقت کردند. اخیراً، قانون کپی رایت اتحادیه اروپا به مدت 70 سال پس از مرگ نویسنده حمایت می کند و حقوق اقتصادی (کنترل بر اثر و پاداش) و حقوق اخلاقی (حق انتساب و حق یکپارچگی) را اعطا می کند. در ایالات متحده نیز وضعیت مشابه است. آثاری که پس از سال 1978 با یک نویسنده شناخته شده ایجاد شده اند، به مدت 70 سال پس از مرگ نویسنده تحت پوشش حق چاپ محافظت می شوند، که معمولاً به عنوان زندگی + 70 شناخته می شود. این قوانین کپی رایت البته در مورد طرح های چاپ شده سه بعدی اعمال می شود: آنها می توانند از فایل مربوطه محافظت کنند که از آن چاپ شده است. . باید گفت که حمایت از کپی رایت در مورد جنبه های زیبایی شناختی یا طراحی یک قطعه اعمال می شود. اشیاء مفید یا اجزای مفید اشیاء تحت پوشش کپی رایت محافظت نمی شوند، اما می توانند با ثبت اختراع و اسرار تجاری محافظت شوند.

تولید صنعتی: ثبت اختراع

سایر جنبه های حقوق مالکیت فکری به تولید صنعتی مربوط می شود. حق ثبت اختراع نوعی حمایت از آثار است که از جمله برای ماشین‌ها و فرآیندهایی که جدید، نامشخص و به اندازه کافی توصیف شده و توسط نویسنده به وضوح ادعا شده است، اعطا می‌شود. اولین ثبت اختراع مدرن ثبت شده در سال 1421 در فلورانس اعطا شد و امروزه به وفور در صنایع تولیدی از جمله پرینتر سه بعدی وجود دارد. پس از تایید درخواست ثبت اختراع توسط سازمان ناظر، به مدت 20 سال از زمان ثبت، سایرین باید برای ساخت، استفاده یا فروش اختراع درخواست مجوز دهند. این حفاظت در ازای افشای عمومی آن است.

ثبت اختراع برای هر دو طرف سود متقابل دارد: ایجاد کننده انگیزه پولی برای نوآوری دارد و محققان خارجی می توانند با استفاده از دانش به دست آمده از انتشار اجباری پتنت بر خلاقیت های جدید تمرکز کنند: همانطور که سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) بیان می کند، وجود ندارد. به اصطلاح باید چرخ را دوباره اختراع کرد. اختراعات جهانی نیستند، اما طرف هایی که مایل به حمایت از پتنت بین المللی هستند می توانند یک درخواست واحد تحت معاهده همکاری ثبت اختراع (PCT) که توسط WIPO اداره می شود، ارائه دهند. این درخواست ثبت اختراع واحد برای بیش از 150 کشور بخشی از معاهده - معروف به کشورهای متعاهد - اعمال می شود که شامل ایالات متحده، کانادا، بیشتر آفریقا و تقریباً تمام اروپا، و همچنین چین، بازیگر اصلی در بازار پرینتر سه بعدی است.

پرینتر سه بعدی و مالکیت فکری: آیا قوانین برای هدف مناسب هستند؟

پرینتر سه بعدی، مانند هر صنعت دیگری، مملو از ملاحظات حقوق مالکیت معنوی در همه سطوح است. از علاقه مندان به پرینتر سه بعدی که باید هنگام آپلود و به اشتراک گذاری طرح های فایل به حق چاپ احترام بگذارند تا شرکت های چند ملیتی که از اکتشافات علمی خود با پتنت ها و طرح های بازاریابی با علائم تجاری محافظت می کنند. احزاب به طور یکسان تحت تأثیر این قوانین قرار نمی‌گیرند: آنهایی که سهم بالاتری (پولی یا غیر آن) در مالکیت معنوی دارند، در صورت رعایت نکردن مقررات با عواقب بزرگ تری مواجه می‌شوند. بسیاری از افراد و سازمان‌ها قوانین را گاهی اوقات بیش از حد به نفع شرکت‌های بزرگ به ضرر شرکت های کوچکتر و افراد می دانند و به دنبال اصلاحاتی برای عادلانه تر کردن صنعت هستند. در اینجا به دیدگاه های مختلف این دغدغه و افراد و نهادهای درگیر در همه طرف‌های بحث خواهیم پرداخت.

برای مطالعه مالکیت معنوی و ارتباط آن با پرینتر سه بعدی ابتدا باید اصطلاحات را تعریف کنیم. سازمان تجارت جهانی مالکیت فکری را اینگونه تعریف می کند: «حقوقی که به افراد نسبت به خلقت ذهنی آنها داده می شود». در این دو دسته قرار می‌گیرد: کپی رایت، که حقوق مالکیت را برای آثار اصلی (توسط افراد یا شرکت‌ها، جایی که شخص آن را به عنوان بخشی از شغل خود ایجاد کرده است) و مالکیت معنوی صنعتی، که شامل علائم تجاری، ثبت اختراع، و اسرار تجاری است، ارائه می کند. بیایید نگاهی دقیق تر به هر یک بیاندازیم تا معنای آن را بفهمیم.

مروری بر شرایط کلیدی

کپی رایت چیست؟

ما می توانیم قانون کپی رایت را تا قرن شانزدهم بریتانیا دنبال کنیم. تلاش برای استاندارد سازی با کنوانسیون برن انجام شد که در سال 1887 تصویب شد، که در آن 10 کشور امضا کننده با حمایت خودکار از آثار خلق شده به مدت 50 سال پس از مرگ نویسنده موافقت کردند. اخیراً، قانون کپی رایت اتحادیه اروپا به مدت 70 سال پس از مرگ نویسنده حمایت می کند و حقوق اقتصادی (کنترل بر اثر و پاداش) و حقوق اخلاقی (حق انتساب و حق یکپارچگی) را اعطا می کند. در ایالات متحده نیز وضعیت مشابه است. آثاری که پس از سال 1978 با یک نویسنده شناخته شده ایجاد شده اند، به مدت 70 سال پس از مرگ نویسنده تحت پوشش حق چاپ محافظت می شوند، که معمولاً به عنوان زندگی + 70 شناخته می شود. این قوانین کپی رایت البته در مورد طرح های چاپ شده سه بعدی اعمال می شود: آنها می توانند از فایل مربوطه محافظت کنند که از آن چاپ شده است. . باید گفت که حمایت از کپی رایت در مورد جنبه های زیبایی شناختی یا طراحی یک قطعه اعمال می شود. اشیاء مفید یا اجزای مفید اشیاء تحت پوشش کپی رایت محافظت نمی شوند، اما می توانند با ثبت اختراع و اسرار تجاری محافظت شوند.

تولید صنعتی: ثبت اختراع

سایر جنبه های حقوق مالکیت فکری به تولید صنعتی مربوط می شود. حق ثبت اختراع نوعی حمایت از آثار است که از جمله برای ماشین‌ها و فرآیندهایی که جدید، نامشخص و به اندازه کافی توصیف شده و توسط نویسنده به وضوح ادعا شده است، اعطا می‌شود. اولین ثبت اختراع مدرن ثبت شده در سال 1421 در فلورانس اعطا شد و امروزه به وفور در صنایع تولیدی از جمله پرینتر سه بعدی وجود دارد. پس از تایید درخواست ثبت اختراع توسط سازمان ناظر، به مدت 20 سال از زمان ثبت، سایرین باید برای ساخت، استفاده یا فروش اختراع درخواست مجوز دهند. این حفاظت در ازای افشای عمومی آن است.

ثبت اختراع برای هر دو طرف سود متقابل دارد: ایجاد کننده انگیزه پولی برای نوآوری دارد و محققان خارجی می توانند با استفاده از دانش به دست آمده از انتشار اجباری پتنت بر خلاقیت های جدید تمرکز کنند: همانطور که سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) بیان می کند، وجود ندارد. به اصطلاح باید چرخ را دوباره اختراع کرد. اختراعات جهانی نیستند، اما طرف هایی که مایل به حمایت از پتنت بین المللی هستند می توانند یک درخواست واحد تحت معاهده همکاری ثبت اختراع (PCT) که توسط WIPO اداره می شود، ارائه دهند. این درخواست ثبت اختراع واحد برای بیش از 150 کشور بخشی از معاهده - معروف به کشورهای متعاهد - اعمال می شود که شامل ایالات متحده، کانادا، بیشتر آفریقا و تقریباً تمام اروپا، و همچنین چین، بازیگر اصلی در بازار پرینتر سه بعدی است.